Baby Bag

როდის ვუშვებთ შეცდომას და რატომ არიან ჩვენი შვილები ტკბილეულზე მიჯაჭვულები

როდის ვუშვებთ შეცდომას და რატომ არიან ჩვენი შვილები ტკბილეულზე მიჯაჭვულები

როდის ვუშვებთ შეცდომას და რატომ არიან ჩვენი შვილები ტკბილეულზე მიჯაჭვულები? - ამ თემაზე პედიატრმა თამარ ობგაიძემ ისაუბრა:

„ტკბილი იგივე ნარკოტიკია, რომლისთვისაც თავის დანებება ძალიან რთულია. თუ ტკბილი ძალიან გიყვართ, სცადეთ და არ მიიღოთ გარკვეული პერიოდი. დაგეწყებათ თავის ტკივილი, სამუშაოს ვერ შეასრულებთ...“ - აღნიშნა პედიატრმა.

მისივე თქმით, ამ დამოკიდებულების თავიდან ასაცილებლად, აუცილებელია, რომ პატარები თავიდანვე არ მივაჩვიოთ ტკბილს:

„გემოს რეცეპტორები 5-6 თვის ასაკში ყალიბდება. სწორედ ამ დროს ვაძლევთ პატარებს ფაფებს, პიურეებს, რომლებსაც მშობლები ატკბობენ (ხშირ შემთხვევაში შაქრით). ამიტომ ბავშვს ბუნებრივად უვითარდება ტკბილის სიყვარული. ყველა ბურღულს აქვს იმ რაოდენობის შაქარი, რომელიც სრულიად საკმარისია ჩვენი ორგანიზმისთვის. ერთადერთი, რითიც შეიძლება ფაფა დავატკბოთ, ეს არის ჩირი,“ - აღნიშნა თამარ ობგაიძემ.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

მუცლის ტკივილის შემთხვევაში, როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს და დასაშვებია თუ არა თვითნებურად მედიკამენტების გამოყენება - ამის შესახებ ბავშვთა გასტროენტეროლოგმა, დავით მახათაძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,თუ ბავშვს მუცელი სტკივა, ის არის მუდმივი და ძალიან შემაწუხებელი, მშობელმა მაქსიმალურად დროულად უნდა მიმართოს ექიმს, რადგან ყველაზე მნიშვნელოვანია, გაიმიჯნოს ქირურგიული და არაქირურგიული პათოლოგია. შესაძლოა, ეს ყველაფერი დაემთხვას ახალი წლის დღეებს, მაგრამ არც ამ დღეებშია გამორიცხული, ბავშვს განუვითარდეს ისეთი დაავადება, როგორიცაა არის, ვთქვათ, მწვავე აპენდიციტი. ამიტომ, თუ მუცლის ტკივილი არ სრულდება, კატეგორიულად და აუცილებლად უნდა ჩაერიოს ექიმი.

მედიკამენტების გამოყენება დიდი რისკია. როდესაც ექიმი გასინჯავს ბავშვს, ის ურჩევს მშობელს, უნდა გამოიყენოს გამაყუჩებელი თუ სხვა გზა არის საჭირო. არ უნდა დავიწყოთ ტკივილგამაყუჩებლით მუცლის ძლიერი და შემაწუხებელი ტკივილის დროს. რაც შეეხება ღებინებას - თავდაპირველად, რა თქმა უნდა, უნდა დავიწყოთ ბავშვისთვის სითხის მიცემა; ვთქვათ, გაზგასული მინერალური წყლის და დავაკვირდეთ, რამდენად იღებს ის სითხეს. თუ ბავშვს სითხე ერგება და ღებინების ინტენსივობა თანდათან მცირდება, ეს ნიშანია იმისა, რომ აქ არაფერი განსაკუთრებული და სერიოზული არ ხდება. უბრალოდ, ბავშვს სჭირდება დაკვირვება, დიეტა და მშობელი უნდა მოიქცეს იმის მიხედვით, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები - იქნება თუ არა საჭირო ექიმთან დაკავშირება. ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს.

ღებინება საგანგაშო ხდება მაშინ, როდესაც ის არ სრულდება და ბავშვი ვერ ახერხებს ვერანაირი სითხის მიღებას. ეს პირდაპირი ნიშანია იმისა, რომ აუცილებლად უნდა მივმართოთ ექიმს. თუ ბავშვს მუცლის ტკივილი აქვს და თან მას არ აქვს კუჭის მოქმედება, ამ მომენტსაც აუცილებლად უნდა მიექცეს ყურადღება. როდესაც მშობელი აღმოაჩენს, რომ რამდენიმე დღეა, მის შვილს არ ჰქონია კუჭის მოქმედება, როცა, ჩვეულებრივ, ამ მხრივ მას პრობლემები არ ჰქონია, ესეც საგანგაშო სინდრომია და პირდაპირი მინიშნებაა იმისა, რომ მან უნდა მიმართოს ექიმს", - აღნიშნა დავით მახათაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად