Baby Bag

რა არის თეთრი ხმაური და რა დადებითი შედეგები აქვს? - ფსიქოლოგი მარინა ბოსტოღანაშვილი

რა არის თეთრი ხმაური და რა დადებითი შედეგები აქვს? - ფსიქოლოგი მარინა ბოსტოღანაშვილი
რა არის თეთრი ხმაური და რა დადებითი შედეგები აქვს? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი მარინა ბოსტოღანაშვილი.
- რა არის თეთრი ხმაური და რაში ეხმარება ბავშვს?
- თეთრი ხმაური არის ხმა, რომელიც შედგება სხვადასხვა სიხშირისგან, ჟღერს ერთ დონეზე, ცვლილებების გარეშე.
ცხოვრებაში გამუდმებით ხვდებით ყველა სახის „თეთრ ხმაურს“ და შეიძლება არც კი იცოდეთ. თმის საშრობის, მტვერსასრუტის, წვიმის ან ჩანჩქერის ხმა, სამზარეულოში სამუშაო ქურის გუგუნი - ეს ყველაფერი „თეთრი ხმაურია“. როდესაც დედა ბავშვს აძინებს, ის ასევე გამოსცემს თეთრ ხმაურს - თანაბრად კისკისებს.
ზრდასრული ადამიანისთვის ასეთი ხმაური შეიძლება შემაწუხებელი ჩანდეს და ძილში ხელს უშლიდეს, მაგრამ არა ბავშვისთვის.
ახალშობილებისთვის „თეთრი ხმაური“ არის ფონის ხმა, რომელშიც ყველა სიხშირე (20-20000 ჰც) დიაპაზონში თანაბრად ნაწილდება. ყოველდღიურ ცხოვრებაში ის იქმნება ზოგიერთი საყოფაცხოვრებო ტექნიკით გამოწვეული ხმაურით. კარგი მაგალითია ტელევიზორი ან რადიო ჩართული, „ცარიელ“ არხზე, კონდიციონერის ან თმის საშრობის ხმა.
„თეთრი ხმაურის“ მთავარი მახასიათებელია ის, რომ არ არის ინფორმაციული, ამიტომ არ გადატვირთავს ბავშვის აღქმას და არ გამოიწვევს ნერვულ გადაჭარბებულ აგზნებას. ახალშობილებისთვის ასეთი ფონი სასიამოვნოა, რადგან ჰგავს საშვილოსნოსშიდა განვითარების სტადიაზე გამორჩეულ ბგერებს. ბავშვი მუცლადყოფნის პერიოდში უსმენდა დედის სუნთქვას, მის გულის​ცემას, ძარღვებში სისხლის მოძრაობის ხმას და ნაწლავების ხმაურს. „თეთრი ხმაური“ ბავშვს მაქსიმალური სიმშვიდისა და უსაფრთხოების მდგომარეობას ახსენებს. ამავდროულად, სიჩუმემ, რომელშიც მშობელი ცდილობს ახალშობილის დაძინებას, შეიძლება შეაშინოს პატარა. ასეთ ფონთან შეგუებით, ტვინი თანდათან თიშავს აღქმას, რაც ხელს უწყობს დასვენების რეჟიმში ყოფნას და „თეთრი ხმაურის“ გამორთვის შემდეგაც კი ბავშვი მშვიდი ძილის მდგომარეობაში რჩება.
- „თეთრი ხმაურის“ დადებით და უარყოფით შედეგებზე რომ ვისაუბროთ.
- მეცნიერულად დადასტურებულია, რომ თეთრი ხმაური აბსოლუტურად უსაფრთხოა ბავშვებისთვის. ის ყველაზე ეფექტურია 2,5 თვემდე ჩვილებისთვის, ასეთი ხმის გამოყენება არ არის შეზღუდული.
ასეთ ფონს ბევრი სარგებელი მოაქვს:
1. ეხმარება ჩვილებს დამშვიდებაში - „თეთრი ხმაური“ საშუალებას გაძლევთ ბავშვის ყურადღება გადაიტანოთ და მან შეწყვიტოს ტირილი, თუ სხვა გამოყენებული მეთოდები უძლურია;
2. აჩქარებს დაძინების დროს - ჩვილების უმეტესობა 5 წუთში იძინებს;
3. ნიღბავს გარე ბგერებს - აძლევს ბავშვს დაძინების შესაძლებლობას, თუნდაც მეზობლებთან მიმდენარეობდეს სარემონტო სამუშაოები, ან ბინაში უფროსი ძმები ან დები თამაშოდნენ;
4. ზრდის დასვენების ხანგრძლივობას - ფონი, ანუ „თეთრი ხმაური”, აწესრიგებს „ფრაგმენტული ძილის“ პრობლემას, როცა ახალშობილი იღვიძებს ყოველ 20 წუთში;
5. ეხმარება მშობელს - როცა ბავშვს მშვიდად სძინავს, დედას აქვს შესაძლებლობა თავისი საქმე აკეთოს ან დაისვენოს.
თეთრი ხმაურის გამოყენებისთვის საჭიროა გარკვეული წესების დაცვა:

  • უმჯობესია ჩამოტვირთოთ სპეციალური აპლიკაცია ტელეფონზე ან პლანშეტზე;
  • მოათავსეთ ფონის ხმის წყარო საწოლიდან არაუმეტეს 1 მეტრის დაშორებით;
  • ხმის სიმძლავრე არ უნდა აღემატებოდეს 50 დეციბელს. უფრო ხმამაღალი ფონი უარყოფითად მოქმედებს ნერვულ სისტემაზე.
„თეთრი ხმაურის” უარყოფითი მხარე - შეიძლება ზიანი მიაყენოს ბავშვის ცენტრალურ ნერვულ სისტემას და სმენას. მინდა დაგამშვიდოთ, რომ თუ დაიცავთ უსაფრთხოების წესებს, რაზეც ზემოთ დავწერეთ, „თეთრი ხმაური” ზიანს არ მიაყენებს ბავშვს.
ამ მარტივი რეკომენდაციების გამოყენებით, ახალშობილის ძილი საკმაოდ მშვიდი იქნება.
- რა შემთხვევებში არ არის უსაფრთხო?
- მე არ ვფიქრობ, რომ „თეთრი ხმაური” - „ჯადოსნური" ძილის აბია. თუმცა, მიმაჩნია, რომ იგი ეხმარება მშობელს:
1. დაამშვიდოს ჭირვეული პატარა;
2. სწრაფად დააძინოს ბავშვი, როცა აშკარად გადაღლილია და უნდა მიჰყვეს გრაფიკს;
3. გამოიყენოს პატარას ძილის გასახანგრძლივებლად.
„თეთრი ხმაურის“ მთავარი პრობლემა მისი ხმის მოცულობაა. მიჩნეულია, რომ „თეთრი ხმაური“ უნდა იყოს ჩართული არაუმეტეს 50 დბ მოცულობისა. იმისათვის, რომ შეგიქმნათ წარმოდგენა თუ რამდენია 50 დბ, მოგიყვანთ მაგალითებს:

​- ორ ადამიანს შორის ნახევარ ხმაზე საუბარი - 30 დბ;

​- ნორმალური საუბარი დაახლოებით - 60 დბ;
- სარეცხი მანქანა - 59-83 დბ;
- ტელეფონები - არის 80 დბ. თუმცა, ბოლო მოდელის ტელეფონების დინამიკებს შეუძლიათ 100 დბ-მდე აწევაც. მშობლების აზრით, „თეთრი ხმაური” ჩვილებში სმენის დაქვეითების რისკს ზრდის, რაც მათი შეშფოთების ყველაზე დიდი მიზეზი ხდება, რადგან ცნობილია, რომ სმენის დაქვეითება გავლენას ახდენს ჩვილის მეტყველებისა და ენის განვითარებაზე. ამ ეტაპზე არ არის საკმარისი მონაცემები იმის დასამტკიცებლად, რომ „თეთრი ხმაური“ ნამდვილად საზიანოა სმენისთვის. მეცნიერულად ეს არ არის დადასტურებილი და ამის დასამტკიცებლად არც საკმარისი მონაცემები არსებობს.
- რა უნდა გაითვალისწინონ მშობლებმა, რომლებიც ბავშვის ჩაძინების მიზნით ამ მეთოდს იყენებენ?

- დასასრულს, მინდა ვთქვა, რომ ყველაფერში ზომიერებაა საჭირო. დიახ, „თეთრი ხმაური“ არის საშუალება ბავშვის დასაძინებლად, მაგრამ ვფიქრობ, რომ მნიშვნელოვანია დედამ ისწავლოს როგორ აიცილოს ბავშვის ტირილი. თვალყური ადევნეთ სიფხიზლის პერიოდს, რათა არ გადაიტვირთოს ბავშვი და შეეცადეთ თავიდან აიცილოთ მისი ყვირილი წინასწარ. ჩაატარეთ ძილის წინ რიტუალები: ზღაპრების კითხვა, წყლის პროცედურები, მშვიდი სიმღერები და ა.შ., რაც დაეხმარება პატარას ჩაძინებაში და მშვიდ ძილში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად