Baby Bag

8 ფრაზა, რომელიც მშობლებმა თავიანთი ლექსიკონიდან უნდა ამოიღონ

8 ფრაზა, რომელიც მშობლებმა თავიანთი ლექსიკონიდან უნდა ამოიღონ

დაუფიქრებლად ნათქვამი სიტყვები არამხოლოდ პატარებს, დიდებსაც ხშირად უდიდეს ტკივილს აყენებს. ბავშვები ცხოვრების შეცნობას იწყებენ, მათ სამყაროზე წარმოდგენები უყალიბდებათ. მათთან საუბრისას მშობლებს განსაკუთრებული სიფრთხილე მართებთ. ჩვენს სტატიაში იმ 8 დამაზიანებელ ფრაზას გაგაცნობთ, რომელიც მშობლებმა ლექსიკონიდან უნდა ამოიღონ.

1. შენი არ მჯერა!

ბავშვთან გახსნილი ურთიერთობის ჩამოყალიბება ყველა მშობლისთვის მნიშვნელოვანია. თუ გსურთ, რომ შვილი გენდობოდეთ და მისი პრობლემების საქმის კურსში იყოთ, არასდროს უთხრათ მას, რომ ის მატყუარაა და მისი არ გჯერათ. ეს თქვენსა და ბავშვს შორის ურთიერთობას უდიდეს ზიანს მიაყენებს და ბავშვი თქვენ მიმართ ნდობას დაკარგავს.

2. სახლიდან მივდივარ და არასდროს დავბრუნდები!

მუქარა კომუნიკაციის ნეგატიური ფორმაა. თუ ბავშვი ურჩობს და ცუდად იქცევა, ის უკვე სტრესულ მდგომარეობაშია. თუ მას დაემუქრებით, რომ სახლიდან წახვალთ და ვეღარ გნახავთ, ეს კიდევ უფრო დასტრესავს ბავშვს და ის უსაფრთხოების განცდასაც დაკარგავს. თუ შვილთან კამათი მწვავდება და გრძნობთ, რომ ნეგატიური ფრაზების წარმოთქმის სურვილი გიჩნდებათ, სჯობს, გაჩუმდეთ და შვილსაც დამშვიდებისკენ მოუწოდოთ. საუბარი კი სხვა დროისთვის გადადეთ.

3. არასდროს შეიცვლები!

სიტყვები „ყოველთვის“ ან „არასდროს“ თქვენი ლექსიკონიდან ამოიღეთ. მსგავსი სიტყვით დაწყებული ფრაზა ბავშვს უიმედო მდგომარეობაში აგდებს. „ყოველთვის გეშლება!“ „არასდროს შეიცვლები!“ - ბავშვს ნეგატიურ ფსიქოლოგიურ ჩარჩოს უყალიბებს. ის პასიურდება და ბედს ეგუება.

4. იმიტომ, რომ მე ასე ვამბობ!

მშობელი ამ ფრაზით ბავშვს აგრძნობინებს, რომ მისი აზრები და სურვილები უმნიშვნელოა. ბავშვი ვერც ვითარებაში ერკვევა და ვერ იგებს, რატომ უნდა გააკეთოს ან არ გააკეთოს რაღაც. თუ ბავშვები ეზოში ჩაყვანას გთხოვენ, თქვენ კი ჭურჭელი გაქვთ გასარეცხი, ნაცვლად იმისა, რომ უთხრათ: „ეზოში არ ჩავალთ, იმიტომ, რომ მე ასე ვამბობ,“ უთხარით, რომ ჭურჭელი გაქვთ დასარეცხი, რის გამოც ვერ ახერხებთ ეზოში მათ ჩაყვანას.

5. თვითონ უნდა იცოდე!

ბავშვისთვის „სულელის“ წოდება მისი უპატივცემულობა და დამცირებაა. როდესაც მის კითხვას დაცინვით პასუხობთ და უმტკიცებთ, რომ მან პასუხი თავად უნდა იცოდეს, ეს ბავშვს სასოწარკვეთაში აგდებს. ის თქვენს სიტყვებს მეტისმეტი სერიოზულობით იღებს და თვლის, რომ უფროსებმა ყველაფერი ზუსტად იციან.

6. წვნიანს თუ შეჭამ, დესერტს მიიღებ

ეს ფრაზა ბავშვს არწმუნებს, რომ დესერტი ყველაზე კარგი და სასურველი საკვებია. თუ გსურთ, რომ ბავშვს მავნე კვებითი ჩვევები არ ჩამოუყალიბდეს, დესერტი ჯილდოს სახით არასდროს გამოიყენოთ.

7. დარწმუნებული ხარ, რომ შეგიძლია?

ჰიპერმზრუნველი მშობლები შვილების შესაძლებლობებს ყოველთვის ეჭვით უყურებენ და ნებისმიერი ინიციატივისგან მათ დაცვას ცდილობენ. ამ მიზნით ისინი ხშირად ბავშვებს გარკვეული ნაბიჯების გადადგმას უკრძალავენ. ეს ბავშვის თავდაჯერებულობაზე ძალიან ნეგატიურად აისახება. ბავშვს მომავალში საკუთარ გადაწყვეტილებებზე პასუხისმგებლობის აღება გაუჭირდება.

8. მძულს ჩემი სამსახური

სამსახურში ცუდი დღეები ყველას აქვს. შესაძლოა, სახლში დაბრუნებულმა მეუღლეს შესჩივლოთ, რომ თქვენი სამსახური გძულთ. თქვენმა ფრაზამ, შესაძლოა, ბავშვი დაარწმუნოს, რომ სამსახური საშინელი რამ არის. თუ ბავშვი ამ ფრაზას ხშირად ისმენს, მას მომავალში პროფესიის არჩევა გაუჭირდება.

წყარო: ​brightside.me 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში - ბავშვთა ნევროლოგი გვირჩევს

როგორ დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში - ბავშვთა ნევროლოგი გვირჩევს

,,​ადაპტაციასა და რუტინის განმტკიცებასთან ყოველთვის მნიშვნელოვანია, ნებისმიერ ასაკში - თანმიმდევრულობა, განმეორებადობა და უწყვეტობა და მეორე - რამდენად დიდია ცვლილება პაუზასთან მიმართებით", - ამის შესახებ ბავშვთა ნევროლოგმა, თამარ ედიბერიძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" სტუმრობისას ისაუბრა.

მან განმარტა, როგორ უნდა დავეხმაროთ ბავშვს არდადეგების შემდეგ ადაპტაციაში.

,,თუ ჩვენს რუტინაში, მაგალითად, ძილ-ღვიძილის ციკლთან დაკავშირებით არ არის ერთ საათზე მეტი ცდომილება, მიიჩნევა, რომ ეს ორგანიზმისთვის არცთუ ისე სტრესულია. ფაქტობრივად, დღე-ღამურ რეჟიმში, ძილ-ღვიძილის ციკლის თვალსაზრისით, უწყვეტ რეჟიმში იმყოფება და ეს არ ქმნის დამატებით სტრესს. თუ ჩვენ რეგულარულად, სამუშაო დღეებში ბავშვს ვაძინებდით ათ საათზე - ეძინებოდა და ეს გამომუშავებული რუტინა იყო, მაგრამ არდადეგების პერიოდში ან შაბათ-კვირას ვაძლევთ უფლებას, რომ სისტემატურად 12, პირველ საათზე დაიძინოს, დილით შესაბამისად ის ძილს ინაზღაურებს და იღვიძებს არა 8-9, არამედ -  11-12 საათზე. თუ ამან სისტემატური სახე მიიღო, ბუნებრივია, მას გაუჭირდება  რუტინასთან დაბრუნება, რადგან ეს იქნება დამატებით სტრესული, უსიამოვნო ფაქტორი. თუ ის, რისთვისაც უნდა გადავაწყო რუტინა, არის დადებით ემოციებთან დაკავშირებული - როგორც წესი, ეს უფრო უმტკივნეულოდ ხდება ხოლმე. მაგრამ თუ სასწავლო თუ სამუშაო გარემო მოსწავლისთვის, ზრდასრულისთვის არ არის  კომფორტული, საკმაოდ რთულ გამოწვევებს ვაწყდებით ხოლმე - იმდენად, რომ თუ ეს დროში გახანგრძლივდა, ქრონიკულ-სტრესული მდგომარეობა ისე შეიძლება, განვითარდეს, რომ შექმნას სხვადასხვა ხარისხის ჯანმრთელობის პრობლემა", - განმარტა თამარ ედიბერიძემ.


წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად