„სიარულის სასწავლად მასაჟის კურსი ჩატარების საჭიროება ჯანმრთელ, ნორმალური განვითარების ბავშვებთან არ დგას“ - რა ასაკიდან დავაწყებინოთ ბავშვს მასაჟი, რა შემთხვევაშია აუცილებელი და როდის არ არის მიზანშეწონილი?
რა ასაკიდან დავაწყებინოთ ბავშვს მასაჟი, რა შემთხვევაშია აუცილებელი და როდის არ არის მიზანშეწონილი? ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ორთოპედი ამირან შარაბიძე.
- რა ასაკიდან არის მისაღები ბავშვებისთვის მასაჟის დაწყება?
- მასაჟის დაწყება შეიძლება დაბადების პირველივე თვეებიდან, მაგრამ მხოლოდ და მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით, კომპეტენტურ სპეციალისტთან.
- რატომ არის სასარგებლო მასაჟი და რა შემთხვევებშია აუცილებელი ან პირიქით, არ არის რეკომენდებული?
- ბავშვთა ასაკში მასაჟს შეიძლება ჰქონდეს, როგორც ზოგადგამაჯანსაღებელი, ასევე სამკურნალო, საპროფილაქტიკო და საკორექციო დანიშნულება. ზოგადად, მას დიდი სარგებლობის მოტანა შეუძლია ბავშვისათვის. მასაჟი დადებითად მოქმედებს საყრდენ-მამოძრავებელ, გულ-სისხლძარღვთა, ნერვულ და საჭმლის მომნელებელ სისტემებზე, აუმჯობესებს მოტორიკას.
კურსის დაწყებამდე აუცილებელია სპეციალისტის კონსულტაცია. მასაჟი უნდა იყოს მიზანმიმართული კონკრეტული პრობლემის გადაწყვეტისკენ, ამიტომ საჭიროა ზუსტად შეირჩეს მისი სახეობა და ხანგრძლივობა. ზოგ შემთხვევაში არ შეიძლება მასაჟის გაკეთება, რადგან მას სარგებლობის მაგივრად უარყოფითი შედეგი მოაქვს.
სწორად შერჩეულ და ხარისხიანად ჩატარებულ კურსს დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ისეთი დაავადების მკურნალობის პროცესში, როგორებიცაა:
მენჯ-ბარძაყის;
დისპლაზია;
ტერფმრუდობა;
სქოლიოზი;
კიფოზი;
მოტორიკის დარღვევა და/ან ჩამორჩენა;
ბავშვთა ცერებრალური დამბლა და სხვა...
მასაჟის გაკეთება სასურველი არაა დაავადებების მწვავე ფაზაში, მაღალი ტემპერატურის დროს. ზოგიერთი დაავადების, მაგალითად, გულ-სისხლძარღვთა დაავადების დროს მკაცრად უნდა შეირჩეს დატვირთვის ხარისხი.
- ფეხის ადგმის პროცესში საჭიროა თუ არა?
- სიარულის სასწავლად მასაჟის კურსი ჩატარების საჭიროება ჯანმრთელ, ნორმალური განვითარების ბავშვებთან არ დგას, თუმცა საყრდენ-მამოძრავებელი ან ნერვული სისტემის პათოლოგიების არსებობის შემთხვევაში მას მნიშვნელოვანი როლი ეკისრება.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
გააზიარეთ პოსტი
არ დაგავიწყდეთ !!!
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
მეცნიერების მტკიცებით, მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი
მშობლებს შემჩნეული აქვთ, რომ მეორე ბავშვი პირველ შვილთან შედარებით უფრო მეამბოხე და ცელქია. უახლესი კვლევებით დასტურდება, რომ ოჯახში რიგით მეორე ბავშვი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი. მეცნიერების მტკიცებით, უმცროსი შვილის სტატუსი ადამიანის ხასიათსა და მის თვისებებზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, თუ ის ბიჭია.
კალიფორნიის უნივერსიტეტში ჩატარებული კვლევის შედეგები ბევრი ადამიანისთვის მოულოდნელი აღმოჩნდა. მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ოჯახში დაბადებული მეორე ბავშვი სკოლაში უფრო წარუმატებელია, ვიდრე პირველი. ამასთან ზრდასრულ ასაკში კარიერულ წინსვლას რიგით პირველი შვილები უფრო ახერხებენ, ვიდრე მეორეები. კვლევის შედეგები მით უფრო გასაოცარი იყო, რადგან მასში მონაწილე ბავშვები სრულფასოვან ოჯახებში იზრდებოდნენ. მშობლები შვილებს განვითარების თანაბარ შესაძლებლობებს აძლევდნენ. კვლევებით ასევე დადგინდა, რომ ოჯახში რიგით მეორე ბავშვს ზრდასრულობის ასაკში კანონთან 40 %-ით უფრო ხშირად ექმნება პრობლემა, ვიდრე პირველს .
ოჯახებში, სადაც პირველი ბავშვი ჯანმრთელი იბადება, მეორეც უმეტესად უპრობლემო ჯანმრთელობით გამოირჩევა. ბავშვებს გონებრივი შესაძლებლობებიც ასბოლუტურად თანაბარი აქვთ. ბავშვებს შორის ხასიათის რადიკალური განსხვავება უმეტესად მშობლების შვილებისადმი არასწორი დამოკიდებულებითაა გამოწვეული.
მშობლები პირველ შვილთან მიმართებაში უფრო ფრთხილები და მკაცრები არიან. ისინი ბავშვისთვის როლურ მოდელებს წარმოადგენენ. ხოლო მეორე შვილისთვის როლური მოდელი უფროსი და ან ძმაა, რომელიც ჯერ კიდევ ბავშვია. მშობლები მეორე ბავშვისადმი მეტ ლოიალურობას იჩენენ. მეცნიერები მშობლებს ურჩევენ მეორე შვილისადმი უფრო მეტი ყურადღება გამოიჩინონ და მასზე პირველი შვილის გავლენა შეამცირონ. ამ გზით ისინი ბავშვს დისციპლინას მიაჩვევენ. ცხადია, თქვენს შვილს უფლება უნდა მისცეთ, რომ ის იყოს, ვინც არის, თუმცა ქცევის კორექცია ზოგჯერ აუცილებელია.
მშობლებმა შვილებს გარკვეული მიმართულება უნდა მისცენ. მნიშვნელობა არ აქვს პირველ ბავშვზეა საუბარი თუ მეორეზე. სერიოზული მეთვალყურეობისა და კონტროლის გარეშე ბავშვი დამოუკიდებლად ვერ განვითარდება.