Baby Bag

,,არ დააძალოთ ბავშვს სიმღერა, სპორტზე სიარული" - რჩევები მშობლებს

,,არ დააძალოთ ბავშვს სიმღერა, სპორტზე სიარული" - რჩევები მშობლებს

რა სირთულეებთან არის დაკავშირებული მცირე ასაკში ბავშვის ,,იძულება", იაროს მან მუსიკაზე და როდის ხდება ეს პროცესი სტრესული - ამის შესახებ მომღერალმა, ნოდიკო ტატიშვილმა და პიანისტმა, სანდრო გეგეჭკორმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ისაუბრეს. მათ მსმენელს საკუთარი გამოცდილება გაუზიარეს.

,,ბავშვებთან მუშაობა ძალიან რთულია. ყველა მათგანი თავისებურად უნიკალური, ნიჭიერია. რთულია, ადრეულ ასაკში აღმოაჩინო, აქვს თუ არა ბავშვს სმენა. პირველი ამას ვაქცევ ხოლმე ყურადღებას - თუ ბავშვს იმ კონკრეტული მომენტისთვის არ აღენიშნება სმენა, არ არის მზანშეწონილი, მშობელმა მოახდინოს გავლენა. ერთი ბავშვი რომ ისეთ 9 ადამიანთან დავსვათ, რომელსაც კარგი სმენა აქვს, ეს ბავშვი აღმოაჩენს, რომ დანარჩენი 9 კარგად მღერის და მის შემთხვევაში რაღაც ისე ვერ არის და ისტრესება. 

ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც არის და მინდა, ყველა მშობელს ვურიო მთელი გულით - არ დააძალოთ ბავშვს სიმღერა, სპორტზე სიარული ან რამე სხვა. ჩემთან რომ მოდიან ბავშვები, მათ ვეკითხევბი, თუ უყვართ სიმღერა და თუ უნდათ სიარული. თუ ბავშვს თვალები უციმციმებს და უხარია, ესე იგი, ის უნდა მოსულიყო. მე ვფიქრობ, რომ 4-5 წელი არის ოპტიმალური ასაკი, როდესაც ბავშვმა უნდა დაიწყოს სიმღერაზე სიარული, სურვილის შემთხვევაში", - ამბობს ნოდკო ტატიშვილი.

სანდრო გეგეჭკორი საუბრობს, თუ რა შემთხვევაში ხდება ამ მხრივ მეცადინეობა მოსაწყენი.

,,სად ამჟღავნებს მუსიკალურ ნიჭს ბავშვი - ან წაიღიღინებს რაიმე მელოდიას, რომელიც იმღერა სადმე ვინმემ და ის გონებაში დარჩა. მე 3-4 წლის ასაკში ვმღეროდი სიმღერებს და ალბათ აქედან ჩანდა, რომ მქონდა ნიჭი. 

როდესაც მეცადინეობ, ეს მოსაბეზრებელია და ჰგავს მასწავლებლის მიერ დავალების მიცემას, რომ რაღაც უნდა დაწერო ძალიან ბევრჯერ. ეს არის ერთი მომენტი და მეორეა, როდესაც ის გეუბნება, მოიძიო ინფორმაცია რომელიღაც ომის შესახებ და თვითონ ეძებ, არკვევ. თუ რაღაც მუსიკას აღიქვამ, როგორც გამების ერთობლიობას, ეს არის ძალიან მოსაწყენი და საათები ისე იწელება, ერთი სული გაქვს, მიატოვო ეს საქმიანობა", - ამბობს პიანისტი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ბავშვის ყველა ქცევა, რომელიც ზრდასრული ადამიანისთვის არის მიუღებელი, ქცევით დარღვევად ვერ შეფასდება" - ფსიქოლოგი

,,ბავშვის ყველა ქცევა, რომელიც ზრდასრული ადამიანისთვის არის მიუღებელი, ქცევით დარღვევად ვერ შეფასდება" - ფსიქოლოგი

​,,რა თქმა უნდა, ბავშვის ყველა ქცევა, რომელიც ზრდასრული ადამიანისთვის არის მიუღებელი, ქცევით დარღვევად ვერ შეფასდება, რადგანაც ამას სჭირდება ცალკე, დეტალური შეფასება", - ამის შესახებ ფსიქოლოგმა, ნინო ბუაძემ ისაუბრა.

მაგრამ მაინც, ყველაზე დამახასიათებელი შეკითხვა, როდესაც მშობლები მოგვმართავენ, არის: როდესაც ბავშვი ამბობს - მინდა - რა ვქნა, როგორ მოვიქცე? მნიშვნელოვანი წინაპირობა, როგორ ყალიბდება ბავშვის ქცევა, დამოკიდებულია მშობელზე - როგორ რეაგირებს ის ბავშვის ამა თუ იმ მოთხოვნაზე, მისთვის დამახასიათებელ რთულ ქცევაზე, განსხვავებული მიდგომა აქვს - რამდენად თანმიმდევრულია მშობელი და ოჯახის თითოეული წევრი. როდესაც ერთსა და იმავე ქცევაზე ბავშვს განსხვავებული დამოკიდებულებით პასუხობენ, რა თქმა უნდა, ის კონკრეტულ ქცევას განსხვავებულად აყალიბებს სხვადასხვა ადამიანთან მიმართებით. ამიტომაც, მნიშვნელოვანია თანმიმდევრული და ერთნაირი დამოკიდებულება აკრძალვისა და დაშვების შემთხვევაში. ასევე, უნდა გავაკეთოთ აქცენტი, თუ რაზე ამახვილებენ ზრდასრულები ყურადღებას. ხშირ შემთხვევაში, ეს არის მხოლოდ ნეგატიური ქცევა და არა - პოზიტიური. ქცევის კორექციის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მაპროვოცირებელია, როდესაც ზრდასრული აქცენტს აკეთებს დადებით ქცევაზე, მის შეფასებასა და იმ მოლოდინზე, რაც ბავშვს აქვს. შესაბამისად, როდესაც მხოლოდ რთული ქცევის განსჯა ხდება, ეს არ არის საკმარისი.

ცხადია, ქცევის კორექციისთვის ერთ-ერთ მეთოდად მიღებულია იგნორი, მაგრამ, გარდა იგნორისა, რა ფორმებს შეიძლება, მიმართოს მშობელმა - ეს არის არა დასჯა, არამედ - დისციპლინა. რა განსხვავებაა დასჯასა და დისციპლინას შორის - არის ერთი ფუნდამენტური სხვაობა - რამდენად არის ბავშვი ინფორმირებული, რა შეიძლება, მოჰყვეს მის კონკრეტულ ქცევას. მაგალითად, როდესაც ბავშვი ითხოვს, მაღაზიაში უყიდონ მისთვის სასურველი ნივთი და მშობელი მას ფიზიკურად ეხება ან აიგნორებს, ან გამოჰყავს ძალით - ეს არის დასჯა. ქცევის შემდგომ, როდესაც ბავშვი დამშვიდდება, მშობელი მშვიდად უნდა ესაუბროს აღნიშნული საქციელის შესახებ და გაუზიაროს საკუთარი მოლოდინი, რა შეიძლება, მოჰყვეს ამ კონკრეტული ქცევის გამეორებას და როდესაც მშობელი კვლავ დაგეგმავს ვიზიტს მაღაზიაში, საყიდლებზე, გაუზიაროს მოლოდინები - რას ელოდება მისგან ან შესთავაზოს შეზღუდული არჩევანი", - განმარტავს ფსიქოლოგი.

წაიკითხეთ სრულად