Baby Bag

რატომ უნდა მოამზადოთ საოჯახო საკვები ბავშვებთან ერთად?

რატომ უნდა მოამზადოთ საოჯახო საკვები ბავშვებთან ერთად?

რატომ უნდა მოამზადოთ საოჯახო საკვები ბავშვებთან ერთად, - ამის შესახებ პედიატრი თამარ ობგაიძე საუბრ​ობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„აქციეთ საოჯახო საჭმლის კეთება სახალისოდ და სასარგებლოდ თქვენი შვილებისათვის. არა, ეს მხოლოდ გასართობი არ არის. აი, რა სიკეთე შეიძლება მოგიტანოთ ამ პრაქტიკამ:

  • თქვენ შეგიძლიათ გააცნოთ და შეაყვაროთ ბავშვს ჯანმრთელი პროდუქტები, რომლებიც ხშირად ისეთი გემრიელი ვერაა, როგორც საყვარელი ნუგბარი, მაგრამ თუ თქვენ ადრეული ასაკიდან გააცნობთ სასარგებლო პროდუქტს პატარას, დიდი ალბათობით ის ამ საკვებს შეიყვარებს.
  • ​ახალი საკვების მომზადება ახლის შემეცენების სახალისო პროცესია - მოუყევით ბავშვს ამა თუ იმ პროდუქტის ისტორია - საიდანაა, როგორ მოჰყავთ. ზღაპარივით შეგიძლიათ უამბოთ აცტეკების ამბავი, ბოსტნეულის დიდი ნაწილი ხომ სწორედ ამ ტომების უძველესი სამზრეულოს ნაწილია.
  • სამზარეულოს საქმეებში ჩართული ბავშვი ბევრს იგებს ოჯახის ტრადიციებაზე - რა საკვებს ანიჭებთ უპირატესობას, როგორი წესით ამზადებთ და თუ ამას ოჯახური ერთობლივი სადილ-ვახშამიც ემატება, ბავშვი თავიდანვე ითვისებს ამ ტრადიციებს.
  • ასაკის მატებასთან ერთად ბავშვი საკვების მომზადების ელემენტარულ უნარ-ჩვევებსაც სწავლობს, რაც ძალიან გამოადგება დამოუკიდებელად ცხოვრებისას.
  • ​საკვების მომზადება ხშირად სახალისო მათემატიკასაც გულისხმებს - თქვენ ხომ მასთან ერთად ითვლით, წონით ან ზომავთ სხვადასხვა პროდუქტს

  • ​სამზარეულოში ფუსფუსი მშვენიერი გართობაა და შემეცნებითი თამაშია - პატარა ამ დროს ახალ სიტყვებსაც ისწავლის, თუ ხშირად გაუმეორებთ ამა თუ იმ პროდუქტის თუ საოჯახო ნივთის დასახელებას

  • არ დაგავიწყდეთ უსაფრთხოება - ბავშვს ასაკის შესაბამისი დავალებები უნდა მისცეთ და არ მისცეთ საშუალება, მიაწვდეს ბასრ იარაღებს.
  • დაავალეთ, მოგაწოდოთ ესა თუ ის პროდუქტი, ჩაყაროს დაჭრილი პროდუქტები ქვაბში. ნარჩენები კი სანაგვე ურნაში მოათავსოს, მიეცით ცომის ნაჭერი. მოკლედ, დაასაქმეთ უსაფრთხოდ.


დაბოლოს, საკვების მომზადება ბავშვთან ერთად გატარებული სასიამოვნო წუთებია. არაფერი შეედრება შვილთან ერთად გატარებულ მხიარულ წუთებს,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

წაიკითხეთ სრულად