„საქართველოში თევზის კარგად მოხმარება არ ვიცით. არის რამდენიმე მარტივი წესი. კანს რომ შეხედავთ, პირველი წესია, უნდა ეტყობოდეს, რომ თითქოს ახლახან ცურავდა. დასუნავ, არა თევზის ინტენსიური არომატი, არამედ წყლის, ზღვის, ოკეანის არომატი უნდა იგრძნოთ, საიდანაც არის თევზი. თევზს უმოწმებთ ლაყუჩებს. ლაყუჩი უნდა იყოს სასიამოვნო წითელი ფერის და არა მოვარდისფრო. კითხვა-პასუხის რეჟიმს ვეძახით ამას. დააწვები თევზს, თუ დრეკადობა არ შეინიშნება და დარჩა ჩაჭყლეტილი, ეს თევზი აღარ გამოიყენო. თევზს თვალები უნდა ჰქონდეს ისეთი, თითქოს ცოცხალი არისო. თვალი უნდა იყოს სავსე, არ უნდა იყოს ჩავარდნილი, არ უნდა ჰქონდეს ბინდი გადაკრული. თქვენი, მომხმარებლის უფლებაა, რომ შეამოწმოთ, რას ყიდულობთ. შეგიძლიათ მაღაზიას მოთხოვოთ ხელთათმანი, რომ შეამოწმოთ პროდუქტი. ამის უფლება გაქვთ, როგორც მომხმარებელს.“
„შეცდომა, რომელსაც ყველაზე ხშირად უშვებენ მწვანილის გარეცხვისას არის ჩალბობა. მწვანილის ჩალბობა არ შეიძლება. გამდინარე წყალი ერთადერთი გამოსავალია. მწვანილის აგებულებას რომ შეხედავთ, მას კიტრზე დიდი ზედაპირის ფართობი აქვს. მის ზედაპირზე ხუთჯერ მეტი ბაქტერია ეტევა, ვიდრე კიტრზე დაეტევა. უსაფრთხოდ რომ იყოთ, 4-5 წუთი მაინც გამდინარე წყალი გამოიყენეთ. ცივი წყალი უნდა გამოიყენოთ და არა თბილი, რომ მწვანილის უჯრედები არ დააზიანოთ. მწვანილს არ ვრეცხავთ, თუ არ ვიყენებთ. ყვავილს ქოთანში ვინახავთ წყალთან ერთად. რატომ არ ვინახავთ მწვანილს ასე? კამამ გინდა დიდი ხანი გაგიძლოს? ჩადე ქოთანში, როგორც ყვავილს ჩადებდი წყალთან ერთად. შემოახვიე მაგიური პლასტიკის პარკი, შეინახე მაცივარში,“- აღნიშნულ საკითხზე ლუკა ნაჭყებიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.
წყარო: „ექიმები“
