Baby Bag

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

ნინუცა და თამარა მაყაშვილებმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ერთმანეთის ჩაცმის სტილის შესახებ ისაუბრეს. თამარა მაყაშვილის თქმით, ის შვილებს ჩაცმულობასთან დაკავშირებით რჩევებს ხშირად აძლევს და ზოგჯერ მათ არჩევანს არ ეთანხმება:

„მე თვითონ ვერც ასაკს ვგრძნობ და ძალიან ექსტრავაგანტულად მეცვა ყოველთვის. სულ აჩაჩულ-დაჩაჩული ვიყავი, საშინლებებს ვაკეთებდი. ყოველთვის ვიცოდი ოპერაში რომ მივდივარ, რა უნდა ჩამეცვა. საყელურიან კაბებს ვაცმევდი ხოლმე შვილებს. ახლაც მოდაშია და მაშინაც მოდაში იყო. სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები. მე ვგიჟდებოდი, რომ არა! ორად ორი კაბა ჰქონდათ, რომ მივდიოდით ოპერაში ან კონცერტზე, მაშინ ვაცმევდი. თავის დღეში ფუშფუშა კაბები არ სცმიათ. არ მომწონს ბომჟური ტანსაცმელი. გამოცდაზე რომ გავუშვი, დამცინოდნენ ესენი. მაყაშვილები რომ იყვნენ, არავინ არ იცოდა ვინ იყვნენ. ჩაიცვეს კლასიკურად. პაპანაქებაში ეცვათ აკადემიურად. მე ვთვლი, რომ სცენას პატივი უნდა სცე.”

„ტანსაცმელთან დაკავშირებით არის ხოლმე ხშირად კამათი. დილით ჩემზე ადრე დგება დედა. სამსახურში სანამ წავალ უკვე დგას ყავით ხელში. ეთერში როცა ვზივარ, ყოველთვის ვეკითხები ხოლმე, რა ჩავიცვა, როგორ ჩავიცვა. ძალიან ხშირად მის გარდერობს ვსტუმრობ ხოლმე. ბავშვობაში მახსოვს გულებიანი კოლგოტი მქონდა და კაბები გვეცვა, დახვეული თმები გვქონდა. რუკამ პირდაპირ იცის საყიდლებზე სიარულის დროს სად შედის, როგორ შედის და რა უნდა. ბედნიერებაა, როდესაც დედა და და შოპოჰოლიკები გყავს,”- აღნიშნა ნინუცა მაყაშვილმა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა“

„ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა“

„საზოგადოებაში ბავშვის თავის დამკვიდრება, მიკუთვნების განცდა არის ყველაზე მთავარი მას შემდეგ, რაც ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მოხდება“, - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ პირველი არხის გადაცემაში  „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

„ასე ორი წლის ასაკიდან ბავშვი გამოეჯაჭვება ოჯახს და აღმოაჩენს, რომ საკუთარი „მე“ გააჩნია. აქედან უკვე იწყება მისი მოგზაურობა სრულიად სხვა სამყაროში., როდესაც მან ამ სამყაროს კეთილგანწყობა უნდა დაიმსახუროს. უკვე მას უყურებს უკუკავშირის თვალსაზრისით. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მექანიზმარია - როგორი ვარ მე, კარგი თუ ცუდი. ეს მოგზაურობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი ბავშვის შემდგომ პიროვნულად ჩამოყალიბებაში. აქ გარემოს აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. ბავშვები მიმბაძველი არსებები არიან. ისინი უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება. ეს არ არის ამბის მიტანა. გადავიტანოს ეს გულწრფელობის რანგში იმიტომ, რომ შემდეგ ხდება ხოლმე ძალიან სერიოზული პრობლემები, როდესაც ბავშვი ვერ ამბობს რაიმეს ვერავისთან და ამას მოჰყვება ხოლმე კატასტროფული შედეგები. ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორი იქნება ჩვენი რეაგირება. ის უნდა იყოს შემეცნებითი - რა მოხდა? ეს უნდა გავარკვიოთ და გადავიტანოთ აღწერით პლანში. ბავშვი უნდა მოჰყვეს, რა მოხდა, რა იგრძნო. ცხადია, ეს მისი ინტერპრეტაციაა. 

სკოლასა და საბავშვო ბაღთან მშობლის თანამშრომლობა არის გადამწყვეტი ფაქტორი ბავშვის ინტერესიდან გამომდინარე. არ უნდა შეგვეშინდეს, არ უნდა დაგvეზაროს, არა იმიტომ, რომ, მაგალითად, ჩვენ რაიმე დავაბრალოთ სკოლას, მასწავლებელს, სხვა მშობელს, უბრალოდ, უნდა გამოვიძიოთ - რა ხდება. იქიდან ხშირად შესაძლოა, მტრული დამოკიდებულება იყოს სხვა მშობლისგან, მასწავლებლისგან, რადგან ყველას აქვს თავდაცვითი მომენტი, რომ ვინმემ რამე არ დამაბრალოს და ვინმემ არ იფიქროს, რომ მე შეცდომა დავუშვი. აქ მივდივართ საზოგადოებაში ყველაზე მთავარ ღირებულებასთან - შეცდომის უარყოფასთან“, - აღნიშნა გაგოშიძემ.

წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად